Auteursarchief: cecilehessels

De zomer was vooral grijs en ook heel nat. Maar door die grijze zomer heen hebben ze geweldig weelderig gebloeid, de Oostindische kers; Tropaeolum majus. Als er weer stortbuien aangekondigd werden haalde ik er iets van naar binnen. Altijd in datzelfde Crodinoflesje. Nu gaan ze naar de najaarstentoonstelling in Pulchri. Een beetje de zomer verlengen.

Toen Walter Nobbe, mijn goede en levenslang attente vriend nog op de K.A.B.K. in Den Haag zat maakte hij deze drie etsen. Eén plaat, drie bewerkingen.

Waarvan niet met zekerheid te zeggen valt welke van de drie nummer 1. – 2. – of – 3. is.Een landschap met koeien en hooimijten, een landarbeider, een man met de hand op de rug en een kantelend meisje.Dan een gebedskapel met vrouwen en meisjes. Een gevallen meisje en een meisje met geheven arm. En dan, als uit het land omhoogkomend twee figuren: de een gebogen, de ander een arm omhooghoudend achter het hoofd.

Er zijn vier afbeeldingen op één afdruk.

Er zijn drie afdrukken van de in vieren gedeelde plaat.

Op ets 1. de vier afbeeldingen.

Op ets 2. is ondersteboven de afbeelding 2 uit ets 1. zwak zichtbaar. Het kantelende meisje in het derde vak. In het vierde vak, ook ondersteboven, het landschap met de koeien en hooimijten. Heel vaag.

Op ets 3. zijn de bovenste 2. beelden helder afgedrukt.De hemel boven het landschap helder, volkomen schoon gepoetst. En boven de figuren in het tweede vak geen schaduw op de wolken, geen kernschaduw op het gezicht van het kantelende meisje. De onderste twee vakken zijn leeg. Maar er is een restant te zien, héél vaag van het figuurtje uit het derde van van ets 1. en een restlijn van de afdruk uit het vierde vak van ets 1.

Is ets 1. ets 1. ? Heeft hij na de afdruk van ets 1. de onderste twee afbeeldingen weggeschuurd of is het andersom gegaan?

Walter zat het derde of vierde jaar van de opleiding aan de Koninklijke Academie in Den Haag.

1961 of 1962.

afbeeldingen vergroten door er op te klicken

De vele regens van de afgelopen maanden hebben de Oostindische Kers flink hoogop doen groeien. Ondanks al die grijze dagen bloeien ze overdadig. Na afloop van het Tonantzintla avontuur nu terug naar de edele aquarelkunst.

In de jaren ‘70 en ‘80 vroeg ik, als Pat tijd had, voor mij een vrienden- en familieportret te tekenen bij wijze van cadeau.

Voor mijn verjaardag, wanneer ik niets wist te bedenken als cadeautje.

Nu ben ik blij dat ik geen luxe artikelen of gadgets vroeg. Is kunst luxe? Ik meen van niet.

Vijf portretten van goede vrienden en twee van ons en de kinderen:

• Vergroot de foto door op het beeld te klikken.
  Enlarge image by clicking the photo.

De links geven aanvullende informatie